Łukasz Patelczyk, student V roku Wydziału Malarstwa na Gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Teresy Miszkin oraz pracowni intermedialnej prof. Witosława Czerwonki. Brał udział w zbiorowej wystawie pracowni dyplomowych ASP w Gdańskim Parku Naukowo-Technologicznym (2010), w wystawie „Sztuki Polskich Współczesnych Artystów i Artystek w Galerii Rio 10” w Burgos w Hiszpanii w ramach współpracy między kandydatami do miana Europejskiej Stolicy Kultury 2016 (2011), „Enviamed de Polonia” – Can Ginebreda w Porqueres w Hiszpanii (2011), wystawie „Artystyczna Podróż Hestii” w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie (2011), „Międzynarodowym Festiwalu Młodej Sztuki – IFYart” w Słonecznikach/Wilnie/Ejszyszkach na Litwie (2011). Laureat nagrody specjalnej – miesięczne stypendium w Walencji – w dziesiątej edycji konkursu „Artystyczna Podróż Hestii” (2011), uczestnik Warsztatów Artystycznych w Pieńkowie (2011). Jego prace znalazły się na Przeglądzie Młodej Sztuki „Świerza Krew” w Galerii Socato we Wrocławiu (2012).
Ogromne płaszczyzny obrazów Łukasza Patelczyka pokrywają niepokojące pejzaże utrzymane w tonacjach szarości. Nieskazitelnie, niemalże z fotograficzną dokładnością, uchwycone widoki zakłócają wmalowane puste przestrzenie, bryły geometryczne, „ciała obce”. Ich ingerencja w przestrzeń obrazową powoduje pewnego rodzaju dekonstrukcję, derridowskie „erasure” (wymazanie), wytarcie materii obrazowej.
Białe czworokąty zamazujące, wybielające pewną cześć obrazów zmuszają widza do wyobrażenia sobie co może się kryć pod spodem. Jak wyglądał pierwotnie ten obraz. Jest to pewnego rodzaju gra z naszą wyobraźnią ale także i psychiką. To co my sami jesteśmy w stanie wyobrazić sobie pod białą powierzchnią mówi niezwykle wiele o nas samych, o naszych lękach ale także i pragnieniach.
W ostatnim czasie malarstwo Łukasza Patelczyka ewoluowało. Krajobrazy Polski zastąpiły malowane pieczołowicie – mocnymi pociągnięciami pędzla – rośliny. Na wystawie możemy zobaczyć dwie nowe prace artysty – „Ewa” oraz „Ratunek”. Mimo iż obrazy te różnią się stylistycznie od poprzednich obrazów artysty to jednak utrzymane są w tej samej koncepcji zakrywania/zamalowywania pewnych partii obrazu. Tym razem na płaszczyźnie pojawiają się postaci, których figury pokrywa/ukrywa bujna roślinność. Postacie ludzkie reprezentujące kulturę zostają zagarnięte przez przyrodę, która odbiera im tożsamość.
Kto kryje się za tymi roślinami? Jakie są pierwotne ich wizerunki? Czy są to everymani czy może konkretne postaci znane nam z życia? Jaka kryje się za nimi tajemnica? Każdy z pewnością odbierze te prace na swój własny sposób bo każdy z nas przychodzi do nich z innym bagażem doświadczeń.
Ogromne płaszczyzny obrazów Łukasza Patelczyka pokrywają niepokojące pejzaże utrzymane w tonacjach szarości. Nieskazitelnie, niemalże z fotograficzną dokładnością, uchwycone widoki zakłócają wmalowane puste przestrzenie, bryły geometryczne, „ciała obce”. Ich ingerencja w przestrzeń obrazową powoduje pewnego rodzaju dekonstrukcję, derridowskie „erasure” (wymazanie), wytarcie materii obrazowej.
Białe czworokąty zamazujące, wybielające pewną cześć obrazów zmuszają widza do wyobrażenia sobie co może się kryć pod spodem. Jak wyglądał pierwotnie ten obraz. Jest to pewnego rodzaju gra z naszą wyobraźnią ale także i psychiką. To co my sami jesteśmy w stanie wyobrazić sobie pod białą powierzchnią mówi niezwykle wiele o nas samych, o naszych lękach ale także i pragnieniach.
W ostatnim czasie malarstwo Łukasza Patelczyka ewoluowało. Krajobrazy Polski zastąpiły malowane pieczołowicie – mocnymi pociągnięciami pędzla – rośliny. Na wystawie możemy zobaczyć dwie nowe prace artysty – „Ewa” oraz „Ratunek”. Mimo iż obrazy te różnią się stylistycznie od poprzednich obrazów artysty to jednak utrzymane są w tej samej koncepcji zakrywania/zamalowywania pewnych partii obrazu. Tym razem na płaszczyźnie pojawiają się postaci, których figury pokrywa/ukrywa bujna roślinność. Postacie ludzkie reprezentujące kulturę zostają zagarnięte przez przyrodę, która odbiera im tożsamość.
Kto kryje się za tymi roślinami? Jakie są pierwotne ich wizerunki? Czy są to everymani czy może konkretne postaci znane nam z życia? Jaka kryje się za nimi tajemnica? Każdy z pewnością odbierze te prace na swój własny sposób bo każdy z nas przychodzi do nich z innym bagażem doświadczeń.
http://kultura.trojmiasto.pl/Lukasz-Patelczyk-malarstwo-wernisaz-imp260776.html
http://kultura.trojmiasto.pl/Lukasz-Patelczyk-malarstwo-imp260775.html
http://www.artinfo.pl/?pid=events&sp=list&id=16585&lng=1
http://www.aktivist.pl/kalendarium/gda%C5%84sk/wystawa/%C5%82ukasz-patelczyk-malarstwo/40700
Patroni:
